రామయ్యకు అరవై సంవత్సరాలు వచ్చాయి.
అతని కొడుకు రాజేశ్ తో మంచి ప్రయోజకుడై మంచి కంపెనీలో మంచి ఉద్యోగంలో స్థిరపడ్డాడు...
కానీ తన తండ్రి చాదస్తం ఎక్కువైతోందని రోజూ వాపోతూ ఒక రోజు ఏమైనా సరే అతన్ని వృద్ధప్యాశ్రమంలో చేర్పిద్దామని శ్రీకాంత్ నిర్ణయించుకుని ఆ విషయం తన తండ్రికెలా చెప్పాలో అని ఆలోచిస్తున్నాడు..
రామయ్యకు తన మనుమడైన అఖిల్ తో మంచి సంబంధం ఉంది... అఖిల్ తన తాతయ్యకు దూరం కావడం ఇష్టం లేదు అందుకే తన తాతయ్యకు ఈ విషయం చెప్పేసాడు.. రామయ్య చాలా బాధపడ్డాడు తన కొడుక్కు తన మీదున్న విసుగుకు ఎలా తీసివేయాలో ఆలోచించసాగాడు... ఒక ఉదయ వేళ తన కొడుకు సోఫాలో కూర్చుని పేపర్ చూసే సమయంలో బాబూ కిటికీలో ఉన్నదేమిటి అని అడిగాడు...
‘అది కాకి నాన్నా!!’ సమాధానమిచ్చాడు.. రాజేశ్
ఇంకొంచెం సేపైన తర్వాత మళ్ళీ అదే ప్రశ్న అడిగాడు రామయ్య..
ఈ సారి రాజేశ్ కొంచెం విసుగ్గా నాన్నా అది కాకి అని చెప్పానుగా.. అన్నాడు...
ఇలా ఒక నాలుగు సార్లు కావాలనే రామయ్య అదే ప్రశ్నను అడిగాడు.. రాజేశ్ కు విసుగు వచ్చి నాన్నా అందుకే నిన్ను వృద్ధాశ్రమంలో వేద్దా మనుకున్నాను... ఎందుకిలా నన్ను విసిగిస్తున్నావని విసుక్కున్నాడు రాజేశ్... దానికి రామయ్య బాబూ నీవు ఈ డైరీ చదువు అని ఒక డైరీ చేతిలో పెట్టాడు...
విసుగ్గానే అందుకున్నా... ఆడైరీలోని ఒక పేజీ వైపు రాజేశ్ కళ్ళు పరుగులు తీసాయి...
“‘ ఈ రోజు నా కొడుకు నన్ను ఇరవై సార్లు కాకిని చూపించి ఇది ఏమిటి అని అడిగాడు.. నాకు ప్రతి సారి ఎంతో ముద్దు వచ్చేది వాడిని చూసి.. అందుకే అడిగిన ప్రతిసారి సమాధానమిచ్చాను.. అలా వాడు అడిగే కొద్దీ ఇష్టం పెరుగుతోంది కానీ తగ్గలేదు. ఎందుకో!! అని వ్రాసి ఉంది...
ఒక్కసారిగా రాజేశ్ కళ్లలో గిర్రున నీళ్ళు తిరిగాయి.. తన మీద ప్రేమతో ఇరవైసార్లు తనకు సమాధానమిచ్చిన విషయం తనకు కూడా గుర్తుంది.. కానీ తానేమి చేసాడు.. కేవలం నాలుగు సార్లకే ఎందుకు తనకంత కోపం/విసుగు అనిపించింది.. ఒక్కసారిగా తనమీద తనకే అసహ్యం వేసింది.. బాధతో ప్రేమతో తన తండ్రి కౌగిలించుకుని ..
సారీ!! నాన్నా ఇకపై ఎప్పుడూ ఇలా ప్రవర్తించను.. అని మనస్ఫూర్తిగా మనస్సులో అనుకున్నాడు.. రాజేశ్