SRI GURU STOTRAM (GURU VANDANAM)
– TELUGU
అఖండమండలాకారం వ్యాప్తం యేన చరాచరమ్ |
తత్పదం దర్శితం యేన తస్మై శ్రీగురవే నమః || 1 ||
అఙ్ఞానతిమిరాంధస్య ఙ్ఞానాంజనశలాకయా |
చక్షురున్మీలితం యేన తస్మై శ్రీగురవే నమః || 2 ||
గురుర్బ్రహ్మా గురుర్విష్ణుః గురుర్దేవో మహేశ్వరః |
గురురేవ పరంబ్రహ్మ తస్మై శ్రీగురవే నమః || 3 ||
స్థావరం జంగమం వ్యాప్తం యత్కించిత్సచరాచరమ్ |
తత్పదం దర్శితం యేన తస్మై శ్రీగురవే నమః || 4 ||
చిన్మయం వ్యాపియత్సర్వం త్రైలోక్యం సచరాచరమ్ |
తత్పదం దర్శితం యేన తస్మై శ్రీగురవే నమః || 5 ||
త్సర్వశ్రుతిశిరోరత్నవిరాజిత పదాంబుజః |
వేదాంతాంబుజసూర్యోయః తస్మై శ్రీగురవే నమః || 6 ||
చైతన్యః శాశ్వతఃశాంతో వ్యోమాతీతో నిరంజనః |
బిందునాద కలాతీతః తస్మై శ్రీగురవే నమః || 7 ||
ఙ్ఞానశక్తిసమారూఢః తత్త్వమాలావిభూషితః |
భుక్తిముక్తిప్రదాతా చ తస్మై శ్రీగురవే నమః || 8 ||
అనేకజన్మసంప్రాప్త కర్మబంధవిదాహినే |
ఆత్మఙ్ఞానప్రదానేన తస్మై శ్రీగురవే నమః || 9 ||
శోషణం భవసింధోశ్చ ఙ్ఞాపణం సారసంపదః |
గురోః పాదోదకం సమ్యక్ తస్మై శ్రీగురవే నమః || 10 ||
న గురోరధికం తత్త్వం న గురోరధికం తపః |
తత్త్వఙ్ఞానాత్పరం నాస్తి తస్మై శ్రీగురవే నమః || 11 ||
మన్నాథః శ్రీజగన్నాథః మద్గురుః శ్రీజగద్గురుః |
మదాత్మా సర్వభూతాత్మా తస్మై శ్రీగురవే నమః || 12 ||
గురురాదిరనాదిశ్చ గురుః పరమదైవతమ్ |
గురోః పరతరం నాస్తి తస్మై శ్రీగురవే నమః || 13 ||
త్వమేవ మాతా చ పితా త్వమేవ
త్వమేవ బంధుశ్చ సఖా త్వమేవ |
త్వమేవ విద్యా ద్రవిణం త్వమేవ
త్వమేవ సర్వం మమ దేవ దేవ || 14 ||
Guru stotram
akhaṇḍamaṇḍalākāraṁ vyāptaṁ yena carācaram
tatpadaṁ darśitaṁ yena tasmai śrīgurave namaḥ [1]
Salutations to that Guru, who has shown to me That undivided Whole, by which is pervaded all that which moves and that which does not move.
ajñānatimirāndhasya jñānāñjanaśalākayā
cakṣurunmīlitaṁ yena tasmai śrīgurave namaḥ [2]
Salutations to that Guru, who has opened my eyes, by applying the divine collyrium (kājal) of knowledge, thus removing the blindness of ignorance.
gururbrahmā gururviṣṇuḥ gururdevo maheśvaraḥ
gururevaṁ paraṁ brahma tasmai śrīgurave namaḥ [3]
Salutations to that Guru, who is Brahma, Vishnu and Shiva, who is verily the supreme Brahman.
sthāvaraṁ jaṅgamaṁ vyāptaṁ yatkiṅcit sacarācaram
tatpadaṁ darśitaṁ yena tasmai śrīgurave namaḥ [4]
Salutations to that Guru, who has shown to me That, which pervades all that is animate/inanimate and movable/immovable.
cinmayaṁ vyāpi yatsarvaṁ trailokyaṁ sacarācaram
tatpadaṁ darśitaṁ yena tasmai śrīgurave namaḥ [5]
Salutations to that Guru, who has shown to me That Pure Consciousness, which pervades all the three worlds, including all movable/immovable objects.
sarvaśrutiśiroratna virajitapadāmbuja
vedāntambujasūryo yaḥ tasmai śrīgurave namaḥ [6]
Salutations to that Guru, who is like the Sun (which enables the blossoming of) the lotus of Vedanta, and at whose lotus feet abide the crown jewels of all the Veda-s.
caitanyaḥ śāśvataḥ śāntaḥ vyomātīto nirañjanaḥ
bindunādakalātītaḥ tasmai śrīgurave namaḥ [7]
Salutations to that Guru, who is of the nature of Eternal Consciousness, taintless, and who transcends space, time, bindu (zero/nothingness), nāda (sound) and kalā (divisions).
jñānaśaktisamārūḍhaḥ tattvamālāvibhūṣitaḥ
bhuktimuktipradātā ca tasmai śrīgurave namaḥ [8]
Salutations to that Guru, who is established in the power of knowledge, who is adorned by the garland of truth, and who is the giver of both mundane enjoyments (bhukti) and liberation (mukti).
anekajanmasamprāpta karmabandhavidāhine
ātmajñānapradānena tasmai śrīgurave namaḥ [9]
Salutations to that Guru, who provides the knowledge of the Self, which burns away the bondage of karma accumulated over several births.
śoṣaṇaṁ bhavasindhośca jñāpanaṁ sārasampadaḥ
guroḥ pādodakaṁ samyak tasmai śrīgurave namaḥ [10]
Salutations to that Guru, whose very pādodakaṁ (water left behind after washing the Guru's feet) provides knowledge of the True Wealth and dries up the ocean of saṁsāra.
na guroradhikaṁ tattvaṁ na guroradhikaṁ tapaḥ
tattvajñānāt paraṁ nāsti tasmai śrīgurave namaḥ [11]
Salutations to that Guru, for there is no reality greater than the Guru, no penance greater than (service to) the Guru and nothing greater than the knowledge of Reality (taught by the Guru).
mannāthaḥ jagannāthaḥ madguruḥ śrijagadguruḥ
madātmā sarvabhūtātmā tasmai śrīgurave namaḥ [12]
Salutations to that Guru, who is my lord and the lord of the universe, my teacher and the teacher of the world, my Self and the Self of all phenomena.
gururādiranādiśca guruḥ paramadaivatam
guroḥ parataraṁ nāsti tasmai śrīgurave namaḥ [13]
Salutations to that Guru, for the Guru is the beginning (of all) but is himself beginning-less, the Guru is the highest divinity, there is nothing greater than the Guru.
brahmānandaṁ paramasukhadaṁ kevalaṁ jñānamūrtiṁ
dvandvātītaṁ gaganasadṛśaṁ tattvamasyādilakṣyam
ekaṁ nityaṁ vimalamacalaṁ sarvadhīsākṣibhūtaṁ
bhāvātītaṁ triguṇarahitaṁ sadguruṁ taṁ namāmi [14]
I bow to the Guru, who is verily the joy of Brahman, the supreme happiness, the embodiment of knowledge, who is beyond all dualities, who is the like the sky and is pointed to by the mahāvākya-s such as tattvamasi, who is eternal and unmoving, who is the witness of all phenomena, who is beyond existence and the three guṇa-s.
tvameva mātā ca pitā tvameva
tvameva bandhuśca sakhā tvameva
tvameva vidyā draviṇaṁ tvameva
tvameva sarvaṁ mama devadeva [15]
You (the Guru) are the mother, you are the father. You are the brother, you are the friend. You are knowledge, you are wealth. You are everything, my lord of lords.
iti śrīgurustotram samāptam
Thus ends the Guru stotram.